Kitap hakkında: 2014 / Bir zamanlar poliste çalıştım. Adli tıp uzmanı suç mahallinde parmak izi ve benzerlerini arıyor. Çok fazla acı gördüm. Çocuğuna bir daire almak için para biriktiren ve bir günde her şeyini kaybeden dürüst bir işçi olan bir adamın yüzünü gördüm. Hırsızlar zulayı bulup parayı çaldı. Ve biliyorsunuz ki hırsızlar tüm "zulayı" bulamazlar! Eğer çalışkan parayı daha dikkatli saklasaydı onu kaybetmezdi! Karanlık bir sokağa çekilen ve tecavüze uğrayan bir kızın gözlerini gördüm. Bu trajedi hayatının geri kalanında onunla birlikte kalacak. Ama biliyorsunuz - eğer aydınlatılmış yerden ayrılmasaydı ve daha da iyisi, geceleri sokaklarda yalnız yürümeseydi, o zaman başına bir bela gelmezdi! Yüzlerce saldırı ve soygun kurbanı gördüm. Eğer derhal polisle temasa geçip onlara, ajanların "hemen" arama yapmak için neyi aramaları gerektiğini tam olarak anlatmış olsalardı, malları iade edilebilirdi. Genel olarak bu kitap bir ipuçları koleksiyonudur. Parayı nereye saklamamalısınız? Ön kapıya hangi kilitler takılmamalıdır? Dolandırıcılık planı türleri nelerdir? Soygun yaptıktan ne kadar sonra polisi aramalısınız ve ne söylemelisiniz? Diğer kolluk kuvvetleri performans uğruna ne gibi alçaklıklar yapmaya istekli ve provokasyonu nasıl fark edecekler? Bu ve buna benzer soruların yanıtlarını bu kitapta bulacaksınız. Elbette örneklerle. Bir yandan, tüm bu ipuçları Newton'un binomları değil, sıradan şeylerdir. Öte yandan insanlar çoğu zaman bu sıradan şeyleri bilmezler. “Okulda Ne Öğretmiyorlar (Suç Mağduru Olmaktan Nasıl Kaçınılır)” kitabı “Litsa” (Dnepropetrovsk) ve “Kafa” (Feodosia, Kırım) gazetelerinde ayrı makaleler halinde yayınlandı. Bundan sonra bazı insanlar beni suçlulara nasıl daha iyi çalınacağını öğretmekle suçladı. Buna katılmıyorum. Deneyimler "hapishane üniversitelerinin" iyi "işlediğini" gösteriyor ve suçlular tüm bunları benim kitabım olmadan da biliyor. Ancak sıradan insanlar kendilerini suçlulardan nasıl koruyacaklarını bilmiyorlar. İşte kitabın giriş kısmını burada bulabilirsiniz. Kitabın tamamını yayınlamak istiyorum ama yapamıyorum - Kitabı çevrimiçi mağazalarda satma hakkına sahip olan Strelbitsky yayınevi buna karşı çıkacak. Eğer giriş kısmını beğenmediyseniz daha iyi yazamadığım için özür dilerim. Ve eğer beğendiyseniz, kitabı elektronik biçimde aşağıdaki adreslerden satın alabileceğinizi bildiririm: http://www.litres.ru/eduard-kachan/to-chemu-ne-uchat-v-shkole- kak-ne-stat-zhertvoy-prestupleniya/ http://www.amazon.com/x422-x43E-x447-x435-x43C-ebook/dp/B00I8ZLA2G Ben saf bir insan değilim ve anlıyorum ki büyük çoğunluğu giriş parçasını beğenenler, ücretsiz sitelerde bir devam bulmak için İnternet'in vahşi doğasını karıştırmayı deneyecekler. Peki - "arayan her zaman bulacaktır"... Ben elbette kitaplarımın okunmasını ve parasının ödenmesini tercih ederim, ama hayat hayattır ve bu nedenle okuyup para ödememek hiç okumamaktan daha iyidir! Ancak birisinin kitabı ücretsiz okuduğunu ve gerçekten beğendiğini varsayalım. Aynı zamanda cüzdanda para var ve çocuklar yakın gelecekte açlık tehlikesiyle karşı karşıya değil. Böyle bir okuyucunun yukarıdaki adreslere dönüp kitabı satın almasını çok isterim. Kaç kitap daha yazdığıma bağlı. Katılıyorum - bir yazarın "ana işinden" kaçabildiği nadir saatlerde yazması bir şeydir, eserlerinin satışından geçimini sağlayabilmesi başka bir şeydir. İkinci durumda çok daha fazlasını yazacak. Ve bir şey daha - en azından kitabı beğenenler için küçük bir rica. Arkadaşlarınıza ve tanıdıklarınıza bundan bahsedin. Ücretsiz de olsa okumalarına izin verin. Bu kitap “altın uğruna” değil, insanlara fayda sağlamak amacıyla yazılmıştır. Öyleyse bırak da getirsin! Ancak bunun için insanların bunu bilmesi gerekir. Henüz kağıt üzerinde bir kitap yok. Moskova yayınevlerinden birinde bir yayın hazırlanıyor. Ama hayatın gösterdiği gibi bu uzun bir süreç... Saygılarımla, Eduard Kachan